Πίσω από κάθε ποδήλατο, κρύβεται μια προσωπική ιστορία, μια ξεχωριστή διαδρομή. Για τους περισσότερους από εμάς, το ποδήλατο είναι συνδεδεμένο με ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, αυτό της παιδικής μας ηλικίας. Το ποδήλατο αντιπροσωπεύει για κάθε παιδί την ξεγνοιασιά, τη λαχτάρα, την επιθυμία, τη χαρά, την ελευθερία, την αγωνιστικότητα, την αθωότητα.
«Είχα το όνειρο μου το ποδήλατο μου και όλα φαίνονταν σωστά», όπως πολύ ωραία ερμηνεύει ο Κ. Μακεδόνας. Και πράγματι, για ένα παιδί αρκεί μόνο να ανέβει στο ποδήλατο του, να τρέξει μακριά και όλος ο κόσμος του φαντάζει μαγικός. Μέσα από το ποδήλατο, του δίνεται η δυνατότητα να έχει τον πλήρη έλεγχο και την ευθύνη του εαυτού του, μιας και είναι ο οδηγός, να αποφασίζει για την πορεία, να δοκιμάζει τις αντοχές και τα όρια του, να διανύει αποστάσεις που κάποτε φάνταζαν αδύνατες και να θέτει νέους στόχους.
Αν ανατρέξετε στα παιδικά σας χρόνια, θα ξεπηδήσουν εικόνες από το πρώτο σας ποδήλατο, τις πρώτες σας προσπάθειες να κάνετε χωρίς ροδάκια, τα κλάματα όταν δεν τα καταφέρνατε, τη χαρά που νιώσατε όταν τα καταφέρατε, τις πρώτες τούμπες, τον ανταγωνισμό με την υπόλοιπη παρέα, για το ποιος θα τρέξει γρηγορότερα, ή για το ποιος θα κάνει ποδήλατο χωρίς χέρια, τα ανοιγμένα γόνατα, την κομμένη ανάσα από την κούραση, τον ιδρώτα στο πρόσωπο, τον αέρα να ανεμίζει στα μαλλιά, την αδρεναλίνη από την ταχύτητα, την αίσθηση ελευθερίας. Το ποδήλατο υπήρξε πιστός παιδικός φίλος, στις ευχάριστες και στις δύσκολες στιγμές.
Όσοι τολμούν να επαναφέρουν το ποδήλατο στην ενήλικη πια ζωή τους, κερδίζουν πολλά. Ξεπερνούν το πρόβλημα της κίνησης, μετακινούνται δωρεάν, εκτονώνουν το καθημερινό τους άγχος, αθλούνται, προσφέρουν δημιουργικό χρόνο στον εαυτό τους και χωρίς να το γνωρίζουν, αποτελούν μέλη μίας «άτυπης κοινότητας» με κοινό στόχο, να φτάνουν με το ποδήλατο, εκεί που οι υπόλοιποι αδυνατούν.
Μα πάνω από όλα αυτό που κερδίζουν, είναι η δυνατότητα να αναβιώνουν την ξεγνοιασιά, τη χαρά και την ελευθερία που ένιωθαν σαν παιδιά, όταν ανέβαιναν στο ποδήλατο τους. Κερδίζουν δηλαδή το ζητούμενο. Nα γίνονται για λίγο παιδιά και να κάνουν το αδύνατο, δυνατό.
Κυριακή Γενούζου Κοινωνική Λειτουργός με εξειδίκευση στη Συστημική Προσέγγιση σα μέθοδο Οικογενειακής και Ομαδικής Ψυχοθεραπείας www.anasyndesi.gr
