Στην εποχή μας η χρήση του ποδηλάτου συνεχώς αυξάνεται. Η ανάγκη της ανέξοδης μετακίνησης, της άσκησης και πάνω από όλα της σωματικής και ψυχικής ισορροπίας του ανθρώπου σε σχέση με τη φύση, είναι βασικοί άξονες χρηστικότητας του ποδηλάτου.
Παράλληλα η ποδηλασία ως άθλημα και μάλιστα ολυμπιακό, αποτελεί σημείο επαφής ανθρώπων, ομάδων και κρατών.
Το πρώτο ποδήλατο που κατασκευάστηκε το 1855, είχε μόνο δύο επάλληλους τροχούς και το κάθισμα του αναβάτη, ο οποίος πατούσε τα πόδια του στο έδαφος και με αυτά ωθούσε το τροχοφόρο. Τα μηχανικά ποδήλατα κατασκευάστηκαν αρκετά αργότερα το 1875 και ήταν ψηλά δίκυκλα με τον πίσω τροχό εμφανώς μικρότερο του μπροστινού, στον οποίο ήταν άμεσα προσαρτημένα τα πετάλια. Μόλις πέντε χρόνια αργότερα εμφανίστηκαν τα πρώτα ποδήλατα που κινούνταν με αλυσίδα και αργότερα το 1882 άρχισαν να έχουν ίσιους τους δύο τροχούς. Ο πίσω τροχός έδινε την ώθηση και λέγεται κινητήριος, ενώ ο μπροστά απλά κατευθύνει και προφανώς λέγεται κατευθυντήριος.
Το σύγχρονο ποδήλατο προσφέρεται σε διάφορα μεγέθη και κατηγορίες ανάλογα με τη χρήση και τον αναβάτη. Μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητες έως και 50 χλμ/ώρα και να φέρει συστήματα ταχυτήτων που διευκολύνουν την κίνηση σε απότομες ανηφόρες ή επιτρέπουν την ανάπτυξη μεγαλύτερων τελικών ταχυτήτων.
Τα πλεονεκτήματα της χρήσης ποδηλάτου είναι λίγο πολύ γνωστά, όπως το χαμηλό κόστος συντήρησής του, η μη κατανάλωση καύσιμων (μόνο οι χυμοί του ποδηλάτη) ή η απουσία φορολογίας (ποτέ δεν ξέρεις, με αυτά που ζούμε), η ευελιξία του στην πόλη και κυρίως η μη επιβάρυνση της φύσης.
Τα οφέλη στην υγεία μας είναι αρκετά. Η ευεργετική επίδρασή της χρήσης του ποδηλάτου στο καρδιαγγειακό, στο αναπνευστικό και άμεσα στο μυοσκελετικό σύστημα είναι δεδομένη. Κοινές παθήσεις όλων μας όπως η υπέρταση, η παχυσαρκία, η αυξημένη χοληστερίνη και ιδιαίτερα ο διαβήτης, μπορούν να βελτιωθούν άμεσα με καθημερινή χρήση του ποδηλάτου. Κύριο αποτέλεσμά του είναι η αύξηση των αερόβιων καύσεων του μεταβολισμού, αλλά και ένα βήμα πιο πέρα θα δει κανείς τη σεροτονίνη να βελτιώνει τη ρύθμισή της, αμβλύνοντας τα προβλήματα κατάθλιψης, άγχους και νευρωτικών διαταραχών.
Ως προς τα είδη ποδηλάτων που σήμερα μπορεί να βρει κανείς, ανάλογα με το τι ακριβώς θέλει να κάνει, δεν είναι και λίγα:
1. ποδήλατα πόλης, που έχουν πιο λεπτά λάστιχα για μεγαλύτερες ταχύτητες και ευελιξία, δεν κάνουν όμως για εκτός ασφάλτου χρήση,
2. ποδήλατα κούρσας, πρόκειται για αγωνιστικού ασφάλτινου τύπου ελαφριές κατασκευές, που έχουν τροχούς μεγάλου διαμετρήματος με πολύ λεπτά λάστιχα (μάλλον δεν είναι για εμένα),
3. ποδήλατα fitness, που είναι ποδήλατα κούρσας με τιμόνι και χειριστήρια από mountain,
4. ποδήλατα trekking και touring, έχουν φαρδύτερα λάστιχα και μεγάλους τροχούς επιτρέποντας τη μεικτή χρήση σε άσφαλτο και ήπιο χώμα, ενώ χρησιμοποιούνται κυρίως για καθημερινή μετακίνηση σε χώρες που έχουν αυξημένα ποσοστά στη χρήση ποδηλάτου. Παρέχουν τη δυνατότητα πολλών πρόσθετων αξεσουάρ που διευκολύνουν την μεταφορά αποσκευών,
5. ποδήλατα mountain, προορίζονται για εκτός δρόμου χρήση κυρίως, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην άσφαλτο για μικρή διάρκεια. Έχουν φαρδιά, τρακτερωτά λάστιχα και πιο ενισχυμένη κατασκευή, ώστε να αντέχουν μεγαλύτερη καταπόνηση.
Σε εξειδικευμένο επίπεδο χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες (cross country-race, enduro/all mountain, freeride/downhill, κ.α.)
Ότι και να διαλέξει κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως για μια άνετη και ασφαλή βόλτα θα πρέπει να έχει και τον κατάλληλο εξοπλισμό. Το κράνος, το φώτα, η τρόμπα, το παγούρι με τη θήκη του, είναι τα βασικά για να αρχίσετε. Α! και μη ξεχάσετε το ποδήλατο…
Ειρήνη Αλλοιμόνου
Πηγή:lifemag.gr
